Niniejszy artykuł określa podmioty mające prawo zrzeszania w związkach zawodowych oraz prawo do ich tworzenia, a także określa kompetencje związków zawodowych w zakładzie pracy oraz wskazuje na szczególną ochronę działaczy związkowych.

W niniejszym artykule postaramy się przedstawić Państwu informacje, które pozwolą zrozumieć, czym jest spór zbiorowy, kto może go prowadzić, co może być jego przedmiotem i jakie są konsekwencje powstania takiego sporu.

W niniejszym artykule zostanie omówiona szczególna regulacja dotycząca czasu pracy pracowników zatrudnionych w podmiocie leczniczym, a także związanych z czasem pracy warunków wynagradzania, uregulowana przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Prawo pracy jest szczególną dziedziną prawa regulującą prawa i obowiązki pracodawcy i pracownika w zakresie łączącego ich stosunku pracy, najczęściej zawartego na podstawie umowy o pracę (tzw. indywidualne prawo pracy) oraz stosunki pomiędzy pracodawcami a przedstawicielami pracowników – związkami zawodowymi, radą pracowników (tzw. zbiorowe prawo pracy). Pracodawcą w rozumieniu Kodeksu Pracy (Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 917 z późn. zm.) jest osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna (nawet nieposiadająca osobowości prawnej), które zatrudniają pracowników. Pracownikiem natomiast jest każda osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. W kodeksową definicję pracownika nie wpisuje się natomiast osoba, która jest zatrudniona na podstawie umowy cywilnoprawnej (umowa zlecenie, dzieło czy o świadczenie usług).